Jak zdobyć zezwolenie na połów amatorski

Zgodnie z przepisami prawa wodnego powszechne korzystanie z wód służy do zaspokajania potrzeb osobistych, gospodarstwa domowego lub rolnego, bez stosowania specjalnych urządzeń technicznych, a także do wypoczynku, uprawiania turystyki, sportów wodnych oraz, na zasadach określonych w przepisach odrębnych, amatorskiego połowu ryb.

Z tej normy prawa wodnego wynika także prawo do uprawiania amatorskiego połowu. Uprawnienie to konkretyzuje się po spełnieniu warunków wynikających z przepisów szczególnych. Taki charakter mają rozwiązania wynikające z art. 7 ustawy o rybactwie śródlądowym (dalej: u.r.ś.), w którym określono warunki wykonywania amatorskiego połowu ryb w wodach śródlądowych. Z kolei wędkowanie w wodach morskich odbywa się na innych zasadach wynikających z ustawy z 19 grudnia 2014 r. o rybołówstwie morskim. Co do zasady zgodnie z postanowieniami art. 7 ust. 2 u.r.ś. wędkowanie może wykonywać osoba posiadająca kartę wędkarską lub kartę łowiectwa podwodnego, które są wydawane zgodnie z regułami wynikającymi z art. 7 ust. 5 i 6 u.r.ś. Za amatorski połów ryb uważa się pozyskiwanie ryb wędką lub kuszą, przy czym dopuszcza się, w miejscu i w czasie prowadzenia połowu ryb wędką, pozyskiwanie ryb na przynętę przy użyciu podrywki wędkarskie. Na tle obowiązującej ustawy nie ma definicji prawnej pojęcia „wędka” i „kusza”. Z pomocą przychodzi tutaj rozporządzenie z 12 listopada 2001 r. w sprawie połowu ryb oraz warunków chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie. Zgodnie z  § 2 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia wędka amatorska powinna mieć długość co najmniej 30 cm,...